თბილისში, სომხეთის რესპუბლიკის საელჩოს ეგიდით IART გალერეაში, ანშლაგით გაიხსნა თანამედროვე სომეხი მხატვრის, სამველ ჩიბუხჩიანის პერსონალური გამოფენა „სივრცე და დრო“ , რომელიც 28 თებერვლამდე გაგრძელდება.

გამოფენა ერევნის "ანტიკიანის" საგამოფენო დარბაზის, Art Caucasus Foundation-ისა და თბილისის IART გალერეის ერთობლივი ძალისხმევით მოეწყო.  ღონისძიება სომხეთის ელჩმა აშოტ სმბატიანმა გახსნა, რომელმაც ხაზი გაუსვა, რომ ადგილობრივ დამთვალიერებელს მხატვრი ნახატების საშუალებით სომხური ბუნების წარმოჩენის შესაძლებლობას აძლევს. ელჩმა მადლობა გადაუხადა გამოფენის ინიციატორს, "ანტიკიანის" საგამოფენო დარბაზის დირექტორს არმინე ანტიკიანს და მასპინძელს და მხარდამჭერს, IART-ის დირექტორს იკა ბოკუჩავას. თავის მხრივ, იკა ბოკუჩავამ ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ამ გალერეაში ბევრი ქართველი სომეხი მხატვარი იყო გამოფენილი, მაგრამ სომხეთიდან პირველი სამველ ჩიბუხჩიანია.

 გახსნის ცერემონიას ესწრებოდნენ ქართული კულტურისა და ხელოვნების სფეროს მოღვაწეები, საქართველოში აკრედიტებული დიპლომატიური მისიების ხელმძღვანელები და წარმომადგენლები, სომხური თემის წევრები. გამოფენა "სივრცე და დრო" 28 თებერვლამდე გაიხსნება თბილისში, გალერეა IART-ში (მისამართი: დ. უზნაძის ქ. 13), დასწრება თავისუფალია.

ხელოვნებათმცოდნე მარინე სტეპანიანი:

"სამველ ჩიბუხჩიანის ნამუშევრების გაცნობიდან მიღებული პირველი შთაბეჭდილება დამთვალიერებელს ჰარმონიულ სიმშვიდესა და ბედნიერი გასხივოსნებით სავსე გარკვეულ სულიერ მდგომარეობაში ძირავს. შემდეგ მხატვარს დამთვალიერებელი გადაჰყავს მის სივრცულ-პლასტიკურ აზროვნებაში და აჩვენებს განზომილებას, სადაც სამყარო ნაქსოვია სინათლის, ჰაერისა და ჩრდილისგან. მის სამყაროში სუფევს წესრიგი, რომელიც მისი ნამუშევრებიდან დევნის ნგრევასა და ბოროტებას. ეს არის სომხეთის მისთვის სასურველი ბუნება, უბიწოებით სავსე, რომელიც ცხადყოფს მის პლასტიკურ წარმოშობას. მისი ძირითადი კომპონენტებია მთები, გლუვი, თითქოს სინათლით აღზევებული, სუფთა, მწვანე ბალახით დაფარული მდელოები, მყუდრო სახლები წითელი სახურავებით, ნავები ტბის სანაპიროზე, ცხენი მთის ფერდობზე, კედელივით მდგარი სქელი ტყეები, ზემოთ კი  - ნაზი ცისფერი ცა მცურავი ღრუბლებით.

ს. ჩიბუხჩიანის ყველა ნაწარმოებში აშკარად იგრძნობა ავტორისეული  სტილი, რომელიც არ შემოიფარგლება უბრალო თხრობით. თითოეულ ნამუშევარში მხატვარი ცდილობს, გამოავლინოს ბუნების პლასტიკური ჭეშმარიტება, მაგრამ ის სავსეა იდუმალებით და ამიტომაც არ ექვემდებარება რაციონალურ გამარტივებას.

ავტორის ინდივიდუალობის ძალა ისეთია, რომ სამყაროს უკიდეგანობის შეგრძნებით, იგი ახალ შინაარსობრივ  ჩრდილებს მატებს თავის პეიზაჟებს და ცდილობს ჩამოაცილოს იდუმალების ფარდა. ჩიბუხჩიანი თავის ძიებაში ცდილობს შეაჩეროს ცხოვრების წარმავალი და ცვალებადი არსი, მისი პლასტიკური სილამაზე. აკოფ აკოფიანის მსგავსად, რომლის ხელოვნებასაც მხატვარი ღრმა გაგებით ეპყრობა, ს. ჩიბუხჩიანიც ბუნების განსხვავებულ „ანატომიას“ ეძებს.

მხატვარი განსაზღვრავს გეგმებისა და პერსპექტივების სისტემას, თავისი ფუნჯით ეხება მთელ დედამიწას, მისი მთების სიძლიერესა და სიმკვრივეს, ოქროსფერი მზის მტვერით მოფენილ, ტანაყრილი ხეების სიხშირეს... და  ყველგან ინტელექტუალური ჩანაფიქრი სუფევს. მაგრამ მხატვრის გემოვნება არ აკლებს ნაწარმოებს ლირიკულ ჩრდილებს, მიუხედავად ყველა მათგანში არსებული ფილოსოფიური ქვეტექსტისა.

ავტორის მახვილი თვალი ფორმებსა და ფერებში გაურკვეველს არაფერს ტოვებს. ფერთა ჩრდილების თითქმის დეკორატიული ჟღერადობა, კლასიკური სიცხადე ან ხავერდოვანი სირბილე ხაზს უსვამს მოცულობების სიცხადეს და მათ მიერ ჩამოყალიბებულ ჩრდილებს, სადაც ყველაფერი მზის შუქსა და ჰაერს ექვემდებარება.

და ხელოვანის ერთი შემთხვევითი მზერაც კი ჭადრაკის ორნამენტის დრაპირებაზე, მას აქცევს პლასტიკურად ძლიერ კომპოზიციად, სადაც ყველაფერია - ფაქტურა, ცოცხალი მობილურობა და ქსოვილის სიმძიმე...

სამველ ჩიბუხჩიანის ნამუშევრები დამთვალიერებელს აძლევს შესაძლებლობას, გარკვეული ხნით  აღმოჩნდეს  სასურველ ემოციურ სიმშვიდეში, მუდმივი სიცხადით სავსე სამყაროში.